Het strand

'Hoe dit alles gaat af lopen? Dat kunnen zelfs Goden niet voor spellen,' zei hij met een bescheiden glimlach, waarna hij weer naar achteren leunde en zo naar de zee keek. 'Ik probeer er niet te veel over na te denken. Het enige wat ik zeker weet, is dat er erg veel mannen zullen sterven. En ondanks dat ik daar echt iets tegen wil doen, heb ik de Goden verboden om zich ermee te bemoeien. Ik mag het dus ook niet.' Hij keek haar zijdelings aan en liet voorzichtig zijn vingers over haar schouder en arm glijden. 'En jij dan, hoe denk jij dat dit allemaal gaat af lopen? En wees niet bang, je mag alles tegen mij zeggen.' Hij keek haar geruststellend aan en vervlocht langzaam zijn vingers met de hare.

Alena haalde haar schouders op. 'Als de goden het zelfs niet kunnen voorspellen, heb ik al helemaal geen kans.' zei ze met een klein lachje en draaide zich naar Zeus toe zodat ze hem beter aan kon kijken. 'En houden alle goden zich daar ook aan?' vroeg ze nieuwsgierig. 'Ik kan best begrijpen dat het heel verleidelijk is om sommige mensen een handje te helpen- of ze juist tegen te werken.' Als zij de kracht had om dat te doen, zou ze het ook moeilijk vinden om zich in te houden. 'Maar genoeg over de oorlog, ik moet er al de hele dag over nadenken. Het is fijn om het ook eens over iets anders te hebben dan dood en verderf.' Oorlog voeren was zinloos, maar toch wilde ze de mannen helpen, op haar eigen manier.

Zeus keek haar met een kleine glimlach aan en schudde kort zijn hoofd. 'Natuurlijk houden ze zich er niet aan. Mijn vrouw heeft laatst ook de Griekse soldaten geholpen en ik heb haar een passende straf gegeven. Hetzelfde gold voor Athena, Apollo en Artemis, die ik alle drie ook heb kunnen betrappen en heb gestraft. Ik hoop dat ze nu dus hun les hebben geleerd.' Hij zuchtte opgelucht, nadat ze zei dat ze het niet meer over de oorlog wilde hebben, en keerde zich dus ook naar haar toe. 'Alena, je moet weten...' Hij zweeg een lange tijd en legde ondertussen zijn hand teder op haar wang. 'Ondanks dat ik je niet om een speciale reden heb gekozen, ben ik wel des te blij dat jij diegene bent die nu naast mij zit. Je bént speciaal. Je bent prachtig. Ik heb nooit eerder een vrouw toegestaan om zulke vragen aan mij te stellen.' Hij liet zijn hand langs haar wang naar haar hals glijden en zacht gleed hij met zijn duim langs haar nek. 'Ik begeer je.'