High School - lokaal

-

De leerlingen waren al een tijdje uit, maar Noah en hij waren allebei nog wat blijven hangen in hun eigen lokalen, om toetsen na te kijken en lessen voor te bereiden. Patrokles was al wat eerder klaar en besloot naar Noahs lokaal te lopen. Eenmaal daar zag hij Noah al snel achter zijn bureau zitten en deed hij de deur achter zich op slot, zodat achtergebleven studenten hen niet zouden betrappen samen. Met een brede glimlach ging hij achter hem staan en gleed hij teder met zijn handen over zijn schouders heen. 'Ben je bijna klaar?' fluisterde hij in zijn oor, waarna hij zacht zijn lippen in zijn nek drukte en ondertussen met een half oog keek naar de toets die hij nakeek. De leerling had het blijkbaar slecht gemaakt, want overal stonden rode strepen en half ingevulde antwoorden. 'Kijken ze meer naar jou dan naar hun huiswerk?' plaagde hij, waarna hij tegen het bureau aan leunde en Noahs gezicht bekeek. 'Je ziet er moe uit...'

Het was een lange dag geweest. Vanochtend hadden de leerlingen een onverwachte tussentijdse toets gekregen en het was vreselijk gemaakt. Het leek wel alsof ze waren vergeten hoe ze moesten spellen en "though" niet van "through" konden onderscheiden. Het had hem mateloos gefrustreerd en ook nu moet hij zich inhouden om de toetsen niet gewoon in de prullenbak te gooien en naar huis te gaan. Er zat gelukkig een enkeling tussen die het wel goed had gemaakt en hij had zelfs iemand met een tien ertussen zitten. Na de les was er nog een meisje naar hem toegekomen, ze had moeite met Engels en ze wilde graag extra bijles van hem. Iets wat hij graag gaf aan leerlingen die dat wilde. Hij had hier de toets van de leerling in kwestie voor zich. Elle had inderdaad bijles nodig. Hij schoof de toets aan de kant en pakte de volgende erbij, toen de deur open ging en hij Patrokles armen kort daarna om zich heen voelde. 'Ze kijken eerder naar hun telefoon's.' merkte Noah op, terwijl hij het opbracht om kort naar hem te glimlachen. 'Ik ben ook moe en gefrustreerd. Echt- soms vraag ik me af wat die leerlingen hier doen.' mopperde hij.

Patrokles merkte de wallen onder Noahs ogen op en wreef er zorgzaam met zijn vinger over heen. 'Ach, dat is het risico dat we hebben genomen door leraar te worden,' zei Patrokles geruststellend, terwijl hij de toetsen opzij schoof en op het bureau ging zitten. 'En die toetsen komen morgen wel weer. Je hebt nodig wat ontspanning nodig, anders dan ontplof je nog een keer, en het is gelukkig nu weekend.' Hij deed Noahs bril af en drukte vervolgens zijn lippen op de zijne. Ondanks dat zijn relatie met Noah een hele andere dynamiek had dan met Achilles was hij erg gelukkig met zijn nieuwe vriend. Zacht gleed hij met zijn hand over zijn korte baardje heen en glimlachte hij tegen zijn lippen aan. 'Zullen we naar jouw huis gaan? Mijn thermostaat heeft het weer eens begeven en ik zit niet op een koude douche te wachten.' Terwijl hij af wachtte, keek hij de ruimte rond. Hij en Noah hadden samen wat posters gekocht die ze in hun lokalen konden ophangen, zodat het er wat levendiger uit zag.