Ricky's huis

-

Ricky had in de avond een groep vrienden uitgenodigd bij hem thuis. Gezien hij nou niet bepaald veel te doen had, vond hij het heerlijk om gezelschap zich heen te hebben. Meestal vond hij het al genoeg als enkel Achilles er was, maar meestal zocht hij naar net nog wat meer gezelligheid. Daarbij gingen ze ook vaak genoeg naar een club of café toe. Ricky had nu eindelijk een vaste baan, maar hij vond er nu alweer niets aan. Achilles zei constant dat het vast wel beter werd en dat hij gewoon moest wennen, maar om eerijk te zijn had hij ook gewoon geen zin om elke dag om acht uur op zijn werk te moeten zijn. Hij was verkoper in een kledingwinkel, dus het was op zich al niet echt spannend, maar het bracht ten minste wat geld binnen. Met een sigaret tussen zijn lippen lachte hij om een grap van een vriend en keerde zich vervolgens naar Achilles om, die naast hem zat. 'Wil je ook?' vroeg hij, terwijl hij gebaarde naar zijn sigaret.

Achilles had Ricky haast op zijn blote knieën gesmeekt om samen de avond door te brengen, maar uiteindelijk eindigde er toch vrienden over de vloer. Hij woonde niet bij Ricky, maar hij spendeerde er wel veel avonden en nachten hier. Het was beter dan thuis, al had hij gehoopt dat ze vanavond alleen zouden zijn. Achilles had net wat drinken uit de keuken gehaald en liep weer richting de woonkamer waar iedereen zat. Het waren niet gek veel mensen, maar genoeg mensen die hij niet kon uitstaan. Die mening uitte hij echter niet, het waren tenslotte Ricky's vrienden en dit was zijn huis. 'Nee, dankjewel.' zei hij, terwijl hij naar de sigaret keek en het drinken op de salontafel neerzette. Hij rookte niet en eigenlijk dronk hij ook niet. Hij had eindelijk die sportbeurs te pakken en die zou hij niet weggooien door ongezond te gaan leven.

Ricky keek zijn vriend met een smekende blik aan en sloeg zijn arm om hem heen. 'Ik weet zeker dat je je daarna veel meer ontspannen voelt,' stelde hij hem gerust, waarna hij zacht een wolkje rook naar hem toe blies. Hij wist hoe hard hij trainde en werkte om in conditie te blijven voor zijn sport. Hij had hem al zo vaak gezegd dat hij vaker totale rust moest nemen en wat tijd voor zichzelf moest maken. Ricky gebaarde naar een vriend dat hij voor iedereen wat moest in schenken en vervolgens pakte hij zijn glas op met het laagje drank. 'Op een mooie avond,' glimlachte Ricky, waarna hij tegen Achilles aan leunde en zijn ogen sloot. Hij waardeerde het erg dat zijn vriend nog steeds bij hem was. Achilles was een persoon van vertrouwen tussen al zijn vrienden in. Zijn vrienden zouden hem nooit bij staan bij sollicitaties of tegen hem zeggen dat hij werk moest zoeken. Dat boeide ze gewoonweg niet. Maar Achilles leek echt om hem te geven en dat was iets wat hij al lang niet meer had gevoeld. 'Ze zullen niet tot laat blijven, dat beloof ik,' murmelde hij zacht tegen Achilles' wang aan.

Achilles keek naar de sigaret in Ricky's hand en vervolgens naar zijn vriend. Met wat kleine tegenzin pakte hij toch de sigaret aan en nam hij een kleine hijs, om vervolgens de rook weer uit te blazen. Hij was inmiddels wel gewend aan de lucht en het was niet de eerste keer dat hij een trekje had genomen, dus hij kon het redelijk verdragen. Toen de drank werd ingeschonken, pakte hij eveneens een glas en hief hij het omhoog. 'Op een mooie avond.' herhaalde hij, waarna hij de drank naar achteren sloeg en het shot glaasje aan de kant zette. Vroeger eindigde hij wel eens lam op de bank als hij uit was gegaan, maar hij had zichzelf beloofd dat hij vanavond twee drankjes mocht. Morgenochtend moest hij vroeg op om te trainen en hij wilde niet met een gigantische kater op het veld staan en zijn coach teleurstellen. Bij de woorden van Ricky keek hij hem aan en knikte hij kort. Hij wist dat ze altijd langer bleven hangen dan gepland, maar hij bracht er niets tegenin. Hij wilde ook dat Ricky een leuke avond zou hebben. 'Het is oké.' verzekerde hij zijn vriend met een geruststellende glimlach.

Ricky keek tevreden toe hoe Achilles de sigaret over nam en er een hijs van nam. Met zijn vrije hand masseerde hij lichtelijk de rechterschouder van Achilles - zijn werparm - en dronk het shotje ook in één slok op. Met een liefdevolle blik keek hij zijn vriend aan bij zijn woorden en drukte zijn lippen vervolgens teder op de zijne. Zijn vrienden leken het allemaal prima te vinden dat hij een relatie had met een man, en anders lieten ze niet blijken dat ze het niet vonden kunnen. Hij herinnerde zich nog goed hoe hij Achilles zag staan op een feestje en onmiddellijk tot hem aangetrokken voelde. 'Ik weet nog wel wat goede manieren om deze avond samen af te sluiten.' Met een glimlach verbrak hij de kus en stond hij op om wat muziek aan te doen. Met nog steeds de sigaret in zijn mond bewoog hij lachend op de muziek en al snel stonden ook zijn vrienden naast hem te dansen. 'Kom eens hier jij!' grinnikte hij, terwijl hij naar Achilles wees.

Ondanks dat Achilles al een tijdje een relatie had met Ricky, voelde hij zich nog steeds lichtelijk ongemakkelijk als zijn vrienden over de vloer kwamen. Ze waren allemaal een stuk ouder dan dat hij was en hadden een stuk meer ervaring, met alles. Ze waren niet vies van een pilletje en hij had zelfs een keer een koppel betrapt in de badkamer met een spuit. Het was niet iets wat hij ooit had geprobeerd, of wat hij ooit had willen proberen. Het leek alsof het voor iedereen hier de normaalste zaak van de wereld was, ook voor Ricky. Achilles had hem wel eens verteld hoe hij erover dacht, maar dan werd het weggeschoven met een lach alsof het niets was. Bij Ricky's woorden, krulde Achilles' lippen zich op in een glimlach en toen de muziek aan werd gedraaid liep hij uiteindelijk naar zijn vriend toe, waar ook hij zachtjes op de muziek mee bewoog. 'Daar hou ik je aan.' lachte hij.

Ricky pakte zijn vriend stevig vast en trok hem zo tegen hem aan. 'Ik heb je niet eens gevraagd hoe je training vanochtend ging,' murmelde hij in Achilles' oor. Hij had flink lang uitgeslapen en had daarna het huis gereed gemaakt voor zijn vrienden. Achilles was een stuk jonger dan dat hij was en hij was dan ook de enige van zijn vriendengroep die nog studeerde. Ricky was er erg trots op en hij vertelde dan ook altijd aan iedereen dat zijn vriend een sportbeurs had en een professionele sporter zou worden. 'Je ziet er trouwens erg knap uit.' Ricky glimlachte charmant naar hem en bewoog zijn handen die op Achilles' rug lagen iets lager. Hij had eerder op de avond, toen Achilles even niet aan het kijken was, zelf een pil genomen. Hij was zo gestrest over zijn nieuwe baan dat hij net even wat extra hulp nodig had met ontspannen. Achilles zou vast aan zijn pupillen zien dat hij wat sterkers in had genomen. 'Wanneer gaan we weer eens op een echte date?'

Achilles glimlachte kort en nam afstand van Ricky. Hij kon de blikken van de vrienden van Ricky niet negeren, iets waar zijn vriend geen problemen mee leek te hebben. Hij hoopte maar dat Ricky het meende toen hij zei dat zijn vrienden vroeg naar huis zouden gaan vanavond. Hij wilde zich net omdraaien, toen hem iets opviel. Met een frons bestudeerde hij Ricky's gezicht en sloot zijn ogen hoofdschuddend. 'Je had beloofd dat je niets zou nemen, Ricky.' zei hij teleurgesteld, terwijl hij richting de keuken liep om de rust op te zoeken. De avond was ineens een stuk minder vermakelijk geworden. Eerder die week hadden ze een - naar Achilles' idee - goed gesprek gehad en had Ricky hem beloofd voortaan af te blijven van de drugs. Zelfs op feestjes als dit. Maar zijn pupillen logen er niet om. Het kon niet anders dan dat hij genomen had en Achilles was werkelijk teleurgesteld in hem. Hij had hem geloofd toen hij zei dat hij er vanaf wilde.

Ricky keek hem met een pruillip aan, nadat hij afstand had genomen, en hij wou hem net weer tegen hem aan drukken, toen Achilles zijn pupillen op merkte. Met een zucht keek hij toe hij zijn vriend weg liep. Hij had inderdaad beloofd dat hij niets meer zou nemen, maar het was zo aanlokkelijk geweest dat hij het uiteindelijk toch had genomen. Zijn vrienden hadden hem verzekerd dat Achilles het vast niet zou merken. Al snel volgde hij zijn vriend naar de keuken toe en sloot hij de deur achter zich. 'Ik- ik weet dat ik het beloofd had, oké? Maar ik werd vanochtend zo moe en gestrest wakker en ik wilde gewoon wat ontspanning hebben. Dat kan ik niet zonder drugs, dat weet jij ook.' Het was een zwakke smoes, maar hij hoopte dat zijn vriend het zou begrijpen. 'Het spijt me, oké? Ik weet dat ik het beter niet had moeten doen...'

'Ga hardlopen of sporten of weet ik veel wat!' riep hij gefrustreerd. 'We hadden een afspraak en nog geen week later breek je hem!' Achilles sloeg zijn armen over elkaar heen en keek hem aan. 'Ik dacht dat je dit keer serieus was, dat je het meende dat je wilde stoppen.' Hij wendde zijn blik af en draaide zich naar het raam toe. 'Ik heb niets aan het spijt me, keer op keer weer beloof je het en iedere keer breek je de belofte. Wat heb ik aan een afspraak als je je er toch niet aan houdt?!' Achilles was alweer vergeten dat in de andere kamer mensen stonden, maar eigenlijk kon het hem ook vrij weinig interesseren op dit moment. 'En het is bullshit dat je het niet zonder drugs kan! Natuurlijk kan je het zonder drugs, maar dit is weer de makkelijke uitweg, in plaats van moeite doen om een gezonder alternatief te vinden.'

Ricky sloot zijn ogen bij het geschreeuw van Achilles en wreef gepijnigd over zijn hoofd heen. Door de drugs kwam zijn stem wel drie keer zo hard bij hem binnen en zijn hoofd begon er pijn van te doen. 'Ik doe mijn beste, oké? Maar dit is wie ik ben! Ik ben geen persoon die een sportbeurs wint of een moeder heeft die alles voor mij kan kopen!' mopperde Ricky gefrustreerd. 'Ik heb niet gestudeerd, ik heb geen ouders meer én ik hou nou eenmaal van drugs. Probeer me niet altijd maar te veranderen, Achilles, want het lukt toch niet! Ik ben niet zo perfect als jij bent!' Kwaad schopte hij tegen het aanrecht aan en leunde vervolgens met zijn handen erop. Zijn humeur was compleet omgeslagen. Hij liep terug naar de kamer en riep dat iedereen naar huis moest. Hij had geen zin dat zijn vrienden bij deze ruzie moesten zijn. 'Wat wil je er aan gaan doen? Mij altijd maar laten beloven dat ik het toch niet doe?'

Achilles luisterde naar zijn rampage van woorden en keek zwijgend toe hoe hij al zijn vrienden het huis uitstuurde. Dat was in ieder geval niet iets waar hij iets tegenin zou brengen. Hij was maar al te blij dat ze het huis eindelijk verlieten. 'Ik ben niet perfect, Ricky en dat weet je net zo goed als ik! Denk je dat mij alles komt aanwaaien?! Je wilt niet weten hoe verdomde hard ik heb gewerkt voor die sportbeurs!' Het deed hem pijn dat Ricky zei dat Achilles alles had en dat hijzelf niets had. In Achilles' ogen was zijn leven alles behalve perfect. 'Je hebt verdomme zelf gezegd dat je wilde stoppen en ik probeer je alleen maar te helpen!' riep hij gefrustreerd uit. 'Ik ga nog niet eens meer proberen om er iets aan te doen! Als jij aan de drugs wilt blijven, prima. Doe vooral je ding, maar dan pak ik nu mijn spullen want ik ben het mee dan zat!'

Ricky zweeg abrupt bij zijn laatste woorden en keek zijn vriend ongelovig aan. Hij had nooit beseft dat hij zo'n groot probleem had met de drugs die hij nam. 'Ik wil ook stoppen,' siste hij, 'maar dat lukt niet op de een na de andere dag. Dat kost tijd, en- en ik doe mijn best, oké?' Hij liep naar zijn vriend toe en pakte zijn handen vast. Met een diepe zucht liet hij zijn hoofd hangen en kneep hij zacht in zijn handen. 'Ik wil niet dat je weggaat,' zei hij oprecht, 'en ik zal beter mijn best gaan doen om er mee te stoppen. Dat beloof ik. En nu houd ik me er echt aan.' Hij legde zijn hand op zijn vriends wang en keek hem hoopvol aan. Achilles trainde zoveel dat hij vast weleens als hij weg was iets kon nemen. Dan hield hij toch zijn belofte, maar hoefde hij ook niet in één klap er mee te stoppen. 'Mag ik het alsjeblieft met je goed maken? Zoals ik had beloofd?'

Achilles keek naar zijn handen die Ricky beetpakte en zuchtte. 'Hoe weet ik dat je je dit keer wel aan je woord gaat houden, Ricky?' Zijn vriend had het misschien niet door, maar zijn acties hadden Achilles' vertrouwen in hem flink geschaad. 'Waarom zou je je er vandaag niet aan houden en morgen wel?' Hij wilde Ricky geloven, dat wilde hij echt, maar iedere cel in zijn lichaam schreeuwde dat hij zijn afspraken toch niet na zou komen. Achilles maakte zijn handen los uit zijn greep en sloeg zijn armen over elkaar heen. 'Dit is je laatste kans, echt de aller laatste. Als ik erachter kom dat je nog slikt dan ben ik weg. En dit keer meen ik het echt Ricky.' Hij was bloedserieus en hij wilde dat zijn vriend dat ook wist. Hij hield van hem, maar hij wilde een relatie waar hij op kon vertrouwen en als Ricky constant tegen hem bleef liegen, was het over voor Achilles.

'Omdat ik het je nu echt beloof, Achilles. Ik zweer het. Ik hou van je en ik wil je niet kwijt.' Ondanks dat Achilles zijn handen los had getrokken, legde Ricky nu zijn handen op zijn schouders en keek hij hem zo doordringend aan. 'Als ik weer iets slik, dan ga jij weg. Dat is afgesproken. Ik zal je niet tegen houden, maar ik beloof- ik beloof je voor de volle honderd procent dat ik het niet meer zal slikken. Dit was de laatste keer.' Als hij iets niet wou, dan was het wel dat zijn vriend weg zou gaan. Achilles was het enige gelukkige dat hij in zijn leven had. 'Kom eens hier...' Hij trok zijn vriend naar hem toe en sloeg zijn armen stevig om hem heen. Zo omhelsde hij hem teder en drukte hij zacht zijn lippen op zijn haren. Op de een of andere manier werd hij opgewonden door de ruzie - of het kwam door de drugs - maar hij wilde zijn vriend erg graag kussen. En nog veel meer. Met een grijns maakte hij zich los en drukte hij zijn lippen op de zijne. 'Ik beloof het, ik beloof het,' murmelde hij nogmaals.

Achilles keek hem nog een tijdje zwijgend aan, maar knikte uiteindelijk. 'Oké.' zei hij enkel. Zelf wist hij ook niet goed waarom hij hem nog een kans gaf. Dit was al de zoveelste keer dat hij zich niet aan zijn belofte hield, maar keer op keer bleef Achilles het hem vergeven. Toen hij de armen van Ricky om zich heen voelde, ontstond er een klein glimlachje rond zijn lippen, maar liet dit niet zien aan zijn vriend. Hij was nog steeds boos, maar vooral teleurgesteld in hem. Achilles had dit keer echt hoop gehad dat hij zou stoppen. Ricky had zelfs de pillen die hij in huis had door de wc gespoeld en daar had Achilles naast gestaan. Blijkbaar was dat niet alles geweest, of hij had simpelweg nieuwe gekocht. 'Maar dit is echt je laatste kans.' zei hij nog voordat Ricky zijn lippen op die van Achilles drukte, die hem toch wel verlangend terug kuste.

Ricky glimlachte opgelucht en hield Achilles' gezicht teder tussen zijn handen. 'Ik verpest het niet meer,' beloofde hij, waarna hij naar hem glimlachte en vervolgens checkte of iedereen wel weg was. Soms waren ze weleens te dronken of high om te beseffen dat ze weer naar huis moesten. Soms liet hij ze weleens slapen, tot ergernis van Achilles. Toen iedereen ook echt weg was, nam hij zijn vriend met een grijns mee naar de slaapkamer en duwde hij hem op het bed. 'Ik zei toch dat ik het goed zou maken?' Hij trok zijn tanktop uit en rolde die van Achilles ook op, terwijl hij hem verlangend kuste. Het was hun manier om alles weer goed te maken. Al snel gleed Ricky's hand in Achilles broek en keek hij hem verlangend aan. 'Dit verdien je na je training en wat er allemaal net is gebeurd.' Vaak klaagde Achilles als het alleen maar van Ricky's kant kwam, maar Ricky wist dat hij iets goed moest maken.