Het café

-

De Miami Dolphins hadden de wedstrijd gewonnen na het winnende punt dat Achilles had gescoord. Hij had Patrokles, Lee en Jason meegenomen naar een café om de overwinning te vieren met een drankje. Gezien Lee het niet al te laat wilde maken voor zijn zoon, waren ze zojuist vertrokken en waren Achilles en Patrokles samen overgebleven. De ongemakkelijke sfeer die er hing tussen hem en Patrokles, was Achilles niet onopgemerkt gebleven, ondanks zijn eigen euforische stemming. Achilles had nog een biertje besteld voor zichzelf en keek kort naar Patrokles die tegenover hem aan de tafel zat.

Patrokles had ook een biertje besteld - pas nadat zijn neefje met zijn broer weg was gegaan - en keek Achilles vervolgens stilletjes aan. De sfeer was erg ongemakkelijk en gelukkig had Lee het grootste deel van de tijd opgevuld met praten, want zelf had Patrokles maar weinig gezegd. Tijdens de wedstrijd had hij zijn ogen niet van de man af kunnen houden en misschien had hij wel als hardste gejuicht toen hij het laatste punt had gescoord. 'Ga je vanavond nog iets doen?' vroeg Patrokles uiteindelijk maar. 'Jij en jouw teamgenoten gaan vast uit om het te vieren, niet waar? Ik- ik wil je namelijk niet op houden.' Hij wilde niet dat Achilles zich gedwongen zou voelen om bij Patrokles te blijven, vooral niet na hoe Patrokles hem behandeld had.

Achilles keek hem aan bij zijn woorden en schudde zijn hoofd. 'We gaan volgende week uit.' Dat hadden ze al afgesproken met het team. Veel leden wilde gewoon bij hun familie en vrienden zijn na de wedstrijd om het te vieren en ondanks de adrenaline kick die ze kregen, waren veel mannen aardig moe na de wedstrijd. 'Maar voel je niet verplicht om hier te blijven hoor, als je liever naar huis wilt gaan vind ik dat ook geen probleem.' Hij vond het moeilijk om te pijlen wat er in Patrokles' hoofd om ging en hij wilde de jonge man niet in verlegenheid brengen, of hem verplicht laten voelen dat hij hier moest blijven voor hem.

Patrokles knikte langzaam en dronk het laatste beetje van zijn glas bier op. 'Het is over met Alena,' begon hij uit het niets, terwijl hij kort naar Achilles keek. 'We- Het zou nooit werken. En ik besefte dat ik niet meer verliefd op haar was.' Hij gebaarde naar de barman dat hij nog een biertje wou en begon te glimlachen. 'Dus ik heb op zich wel een behoefte aan een avond met gezelschap. Het is niet dat ik verdrietig ben, maar- ik voelde me zo kut toen ik het haar vertelde. En ik wil er een avond even totaal niet aan denken.' Het glas bier dat voor hem neergezet werd, dronk hij in enkele slokken op en met een voldaan gevoel zette hij het glas weer leeg neer. 'En jij hebt trouwens nog wat te vieren! Laatste punt gescoord... Ongelofelijk.' Patrokles grijnsde naar hem en voelde dat die paar biertjes al wat begonnen te werken. Hij was veel losser dan normaal.

'Oh, oké.' Achilles wist niet precies waarom Patrokles dit aan hem vertelde, maar ergens diep van binnen voelde hij een vlaag van opluchting over zich heenkomen. 'Daar kom je wel overheen!' zei hij bemoedigend en glimlachte kort. 'Hier op de hoek is een feest aan de gang, daar kunnen we zo heen gaan als je wilt? Alles er uit dansen!' lachte hij. Zelf kon hij ook wel even wat zorgeloos dansen gebruiken. Al die energie moest ergens heen, vannacht zou hij toch niet slapen. Tijdens de wedstrijd had hij zich in ieder geval bewezen en daar was hij meer dan trots op. Hij had complimenten gekregen van zijn coach en ook zijn medespelers hadden hem meerdere malen gefeliciteerd. 'Iemand moest het doen hè.' grapte hij en dronk ook zijn biertje op.

'Een feest?' herhaalde Patrokles verbaasd, terwijl hij keek naar de kleding die hij aan had. Hij had een Dolphins shirt van zijn broer geleend en had eronder enkel een simpel zwart shirt aan. Niet bepaald kleding om een hele avond te feesten. 'Ik ben al maanden niet meer naar een feest geweest.' Hij bloosde, maar knikte uiteindelijk wel. Het zou hem misschien wel goed doen om eindelijk weer eens een hele avond en nacht te feesten. Toen allebei de biertjes op waren, stond Patrokles op en haalde hij zijn portemonnee tevoorschijn om voor de drankje te betalen. 'Zullen we dan maar gaan? Anders dan gaan we hier verder drinken en komen we nooit op dat feest.' Hij glimlachte naar Achilles en keek hem afwachtend aan.

'Dan doet het je zeker goed als je zo lang al niet meer los bent gegaan!' lachte hij en schudde zijn hoofd toen Patrokles zijn portemonnee pakte. 'Ik betaal.' zei hij, terwijl hij zijn credit card tevoorschijn haalde en deze aan de barman gaf zodat hij kon afrekenen. 'Nou, kom op, waar wachten we op!' grinnikte hij toen er betaald was en liep de bar uit richting de club waar hij wist dat het feest gehouden werd. Hij had er meerdere malen een bericht over gehad van één van zijn vrienden die daar zou draaien. Hij had niet verwacht dat hij naderhand met Patrokles over zou blijven en alleen naar de club was niet echt zijn ding. 'Ah, hier is het. Wacht maar, ik ken de bouncer hier-' grinnikte hij en praatte kort met de man die hen hierna zonder probleem naar binnen toe liet. Het hebben van een hoop contacten was erg voordelig en dat merkte hij op momenten als deze.

Patrokles keek alles met grote ogen aan: van het moment dat hij zijn credit card pakte om te betalen, tot het moment dat Achilles hen beiden gemakkelijk naar binnen kon praten. Als hij zelf met vrienden op stap ging, dan eindigden ze altijd of in een lange rij voor de club of in de kroeg om de hoek, waar eigenlijk alleen maar oude mensen kwamen. Dit had hij nog nooit meegemaakt. 'Ik- Oké, dat was vet,' grinnikte Patrokles, waarna hij eenmaal binnen zijn Dolphins shirt uit trok, zodat hij nog in zijn zwarte shirt stond. Zijn shirt gaf hij af bij de garderobe en met een kleine grijns keek hij vervolgens Achilles aan. Hij kon bijna niet geloven dat hij met deze man, die hij enkele weken geleden uitgerekend in het asiel tegen kwam, nu uit zou gaan. Benieuwd keek Patrokles vervolgens de zaal in, waarna zijn mond open viel van verbazing. 'Je hebt niet verteld dat dit een schuimfeest is,' mompelde hij, terwijl hij keek naar de vrouwen die in hun bikini rond renden en de mannen die enkel nog een broek aan hadden.

'Ik ken de DJ die draait, het is een vriend van me.' riep hij en probeerde boven de muziek van de club uit te komen. Bij het aanzien van Patrokles' gezicht toen hij realiseerde wat het precies was begon Achilles te lachen. 'Dan had je vast en zeker nee gezegd als ik het je had vertelt! Dat risico kon ik niet nemen.' lachte hij en trok zijn eigen shirt uit, zodat hij enkel in zijn broek liep. Het shirt zou toch zodanig nat worden dat hij hem net zo goed meteen uit kon doen. 'Ah, kom op, trek uit dat shirt! Niemand zal je raar aankijken hier!' Voor Achilles voelde het als een kleine triomf dat hij Patrokles zo ver als dit had gekregen. Patrokles leek hem namelijk helemaal geen type voor feesten als dit, maar daarom was het des de leuker.

Patrokles keek stilletjes naar de mensen die halfnaakt aan het dansen waren en vervolgens naar Achilles die zijn shirt had uitgetrokken. Dit was iets wat hij nog nooit had gedaan en misschien was het ook eens goed om iets buiten zijn comfort zone te doen. Met enige twijfeling trok hij zijn shirt uit en keek hij zelfbewust naar zijn eigen borst. Ondanks dat hij een getraind bovenlichaam had, kwam het natuurlijk niet in de richting van Achilles' borstkas. Daarbij had hij nog nooit - buiten het strand en zwembad om - zo halfnaakt rondgelopen, zeker niet in een zaal waar iedereen tegen elkaar aan kwam. 'Zullen we eerst maar wat gaan drinken?' riep Patrokles boven de muziek uit. Toen Achilles aan gaf dat hij hem niet hoorde, boog hij dichter naar hem toe en herhaalde hij het in zijn oor. Het voelde raar om zo vriendschappelijk en ook vooral intiem met hem om te gaan, alsof ze elkaar al jaren kenden. En dan ook nog eens halfnaakt....

'Ik haal wel wat!' riep hij en glimlachte kort naar hem. Al snel kwam hij terug met twee bier in zijn hand en overhandigde hij er eentje aan Patrokles. 'Vanavond is op mijn kosten!' riep hij vervolgens en nam zelf een slok van zijn biertje. 'Kom, laten we dansen!' Zonder op antwoord te wachten, trok hij Patrokles mee de menigte in en danste hij de op beat van de muziek, terwijl hij probeerde zijn glas bier zo recht mogelijk te houden, zodat hij het niet over zichzelf of iemand anders heen gooide.

Toen Achilles even weg was, keek Patrokles benieuwd om zich heen. Stilletjes smeekte hij dat hij geen student van hem tegen zou komen, zodat de hele school zou weten dat hij naar zulk soort feesten ging. Zijn ogen gleden langs enkele vrouwen, maar bleven ook steken bij mannen. Na zijn ontmoeting met Achilles was hij nergens meer zeker over. Toen Achilles weer terug was, nam hij dankbaar het glas bier aan en liep hij achter hem aan de dansvloer op. Een beetje onwennig stond hij tussen de mensen, die allemaal zo gemakkelijk dansten op de muziek, terwijl hij zich net een stijve hark voelde. Zonder de drank kon hij zich nooit helemaal gaan en hij haatte dat van zichzelf. Het was alsof hij pas plezier kon hebben als hij dronken was. Met een glimlach keek hij toe hoe Achilles al aan het dansen was en zelf begon hij de muziek ook meer te voelen, zodat hij mee bewoog met de muziek en ondertussen flink van zijn bier dronk. 'Ga je vaak naar zulk soort feesten?' vroeg hij na een tijdje.

'Hé, kom laat jezelf een beetje gaan!' riep Achilles boven de muziek uit en begon te lachen. 'Niet zo bang! Gewoon dansen!' Achilles vond het heerlijk om zo nu en dan los te gaan op feesten als dit, maar hij stond niet iedere week in de discotheek, daarvoor haalde het zijn ritme teveel uit zijn doen. 'Niet al te vaak, soms met vrienden!' Hij had zijn lege bierglas ergens op een bar gezet en danste weer volop. Achilles keek lachend op toen één van de schuimkanonnen afging en ze onder het schuim kwamen te zitten. 'Woehoe!!' lachend veegde hij het schuim uit zijn gezicht en moest lachen door de blop schuim op Patrokles' hoofd. 'Charmant!'

Patrokles zuchtte diep toen hij zag hoe gemakkelijk Achilles op de muziek danste. Patrokles was zelf veel te veel bezig met wat andere mensen ervan zouden denken en of hij niet voor gek stond. Toen Achilles even afgeleid was, bestelde hij vluchtig een shot sterke drank en gaf hij de barman snel wat geld. In enkele tellen had hij de drank achterover geslagen en voelde hij hoe het goedje zijn keel in brand zette. Het was een gevoel dat hij erg gemist had. Langzaamaan voelde hij dan ook hoe de biertjes en de sterke drank ervoor zorgde dat zijn hoofd lichter werd en zijn zorgen langzaam wegvaagde. Toen Achilles hem wees op wat schuim op zijn hoofd, pakte Patrokles een hoop van de grond en gooide dat lachend naar hem toe. Hij begon wat meer te dansen en kreeg er al snel ook plezier in. Achilles had gelijk, hij moest zich gewoon laten gaan. 'Je vriend draait goed!' riep hij in Achilles' oor.

'Ja, hij heeft de smaak goed te pakken!' Achilles danste op de beat die de dj draaide en bewoog zich wat meer naar de kern van de dansvloer toe. Het was daar iets drukker, wat ervoor zorgde dat hij en Patrokles dichterbij elkaar kwamen te dansen. Het kon Achilles niet veel schelen, hij kon wel wat lichamelijk contact gebruiken in dezer tijd. En met de biertjes die hij op had, kon het hem nog minder schelen dan hij normaal al deed. 'Kijk je kan het wel!' riep hij toen hij zag dat Patrokles ook wat losser begon te komen. Het was heerlijk om even nergens aan te denken.

Patrokles merkte hoe ze dichter en dichter bij elkaar gingen dansen en hoe zijn adem zwaarder werd. Eerder raakte ze elkaar zo nu en dan aan door hun bewegingen, maar nu leek het wel alsof ze tegen elkaar aan dansten, zo druk was het waar ze stonden. Patrokles glimlachte naar Achilles en net op het moment dat hij iets wou vragen, werd hij ruw opzij geduwd. Verontwaardigd keek Patrokles naar diegene die het deed en zag daardoor hoe de man Achilles vol op zijn lippen kuste. Ondanks dat Achilles hem meteen weg duwde en er niet heel blij uit zag, voelde Patrokles hoe er een knoop in zijn keel kwam. Hij besloot om de twee wat privacy te geven en liep dus uit de menigte naar de bar toe. Daar bestelde hij nog twee shotjes met sterke drank en dronk deze twee snel achter elkaar op. Of het was gewoon een vreemdeling die het leuk vond om Achilles te kussen of ze hadden echt een geschiedenis, wat zou concluderen dat Achilles... Hij schudde de gedachte weg en glimlachte naar de man die achter de bar stond.

Verbouwereerd keek Achilles toe hoe een bekend gezicht voor hem verscheen en voor hij het wist raakte hun lippen elkaar. 'Wow, Ricky- wat?' Al snel kreeg hij door dat zijn ex-vriend stomdronken was, die schaapachtige blik zou hij nooit vergeten. 'Ricky! Het is over, zoek iemand anders-' riep hij boven de muziek uit en gaf hem een duwtje. Hij wilde zich terug naar Patrokles wenden, maar die was nergens meer te bekennen. 'Fijn, Ricky, je wordt me weer bedankt!' Geïrriteerd duwde hij hem van zich af en baande hij zich door de menigte op zoek naar Patrokles. Hij vond hem bij de bar en ging naast hem staan. 'Sorry daarvoor. Ik wist niet dat hij er ook was- en- nou ja, sorry dat was niet de bedoeling.' zei hij verontschuldigend en keek hem aan. 'Ga je weer mee dansen?'

Achilles hield zich bezig door zijn shot glaasjes op elkaar te stapelen, toen hij Achilles weer naast hem zag. Met een kleine glimlach knikte hij en stond hij van de bar op. De drank begon nu echt zijn hoofd over te nemen. Terwijl hij achter hem liep de menigte weer in, pakte hij zijn arm vast en praatte hij in zijn oor: 'Ik wilde jullie wat privacy geven. Is- Ken je hem?' Ze hadden hun vorige plaats weer gevonden, maar het leek wel alsof het nog drukker was en ze nog dichter tegen elkaar aan moesten staan. Of misschien was het wel zijn wazige blik, waardoor hij alles anders zag. 'Zoen je- Kus je weleens vaker mannen?' floepte hij eruit, terwijl hij Achilles afwachtend aan keek.

'Mijn ex.' antwoordde hij kort en keek hem aan. 'Van een tijd geleden, maar als hij dronken is- nou ja, dan gebeuren dit soort dingen.' Dit was niet de eerste keer dat het hem was overkomen, maar hij bracht de andere keren niet boven. Dat waren ook instanties waar hij liever niet aan terug dacht. Ricky was niet voor niets zijn ex. Bij Patrokles' vraag lachte hij even verbaast en haalde zijn schouders op. 'Als ik in een relatie zit met een man wel ja.' lachte Achilles en keek hem aan. 'En jij dan?' Achilles leunde naar hem toe, keek naar zijn lippen, maar boog zich naar zijn oor om zijn zin af te maken. 'Ooit wel eens een man gezoend?'

Patrokles voelde hoe hij het warm kreeg door de woorden van Achilles. Hij had dus al eens relaties met mannen gehad, wat betekende dat hij dus ook op ze viel. Hij kreeg het nog warmer toen hij dat besefte en Achilles ook nog eens naar hem toe leunde. 'Nee- nee, ik heb nog nooit een man gezoend,' antwoordde hij onzeker. Hij besefte zich erg goed dat hij heel weinig ervaring hierin had. Sowieso had hij nooit veel relaties gehad, laat staan met mannen. 'En ik heb ook nog nooit een man leuk gevonden, tot- tot nu.' Hij slikte moeizaam en keek Achilles tijdens zijn woorden strak aan. Ze stonden bijna borst tegen borst en Patrokles kon het schuim op zijn gezicht zien. 'En- en ook als je niet met ze in een relatie bent?' Bij deze woorden glimlachte hij naar hem en pakte hij voorzichtig zijn hand vast.

Zoals Achilles al had verwacht was Patrokles nooit in een relatie geweest met een man. Het kwam uit alles wat hij deed naar voren. Zijn nervositeit als Achilles een opmerking maakte of als hij dichter naar hem toe bewoog. Het had hem altijd wel geamuseerd om Patrokles te observeren en nu vielen er een hoop observaties op hun plaats. 'Alleen als ze er echt op staan.' daagde Achilles hem uit en glimlachte kort naar Patrokles. De volgende lading schuim kwam alweer en lachend trok hij Patrokles dichter tegen hem aan. Hun ontblootte bovenlichamen raakte elkaar en met een grijns haalde hij het schuim uit zijn eigen, en uit Patrokles' gezicht weg. Achilles boog zich dichter naar hem toe en raakte zijn lippen vluchtig, plagend en keek hem met een opgetrokken wenkbrauw, vragend aan, wachtend tot Patrokles hem groen licht zou geven om verder te gaan. Hij wilde niets tegen zijn zin in doen.

Patrokles lachte ook, toen Achilles hem tegen hem aan trok, en verlangend keek hij de man aan. Hij wist niet of het de drank was die sprak of dat hij het zelf was, maar zijn hele lichaam stond onder spanning door de nabijheid van Achilles. Zacht voelde hij uiteindelijk Achilles' lippen de zijne raken. Het was veel te snel voorbij, dus legde Patrokles al snel zijn hand in zijn haren en trok hem zo weer naar hem toe voor een langere en diepere kus. Hij proefde de smaak van zijn eigen drank in zijn mond en ook de bier van Achilles. Zelfs het schuim lag nog op hun lippen en op Achilles' rug, waar hij met zijn hand langs streek. Pas toen er weer iemand tegen hen aan botste, liet hij Achilles los en keek hij hem buiten adem aan. Hij wist niet wat hij moest zeggen of doen, dus veegde hij enkel zijn mond aan zijn arm af en wachtte hij af tot Achilles iets zou doen.

Het was Patrokles die het initiatief nam om de volgende stap te zetten en Achilles liet zich gewillig mee voeren in zijn kus. Het verbaasde hem enigszins dat Patrokles zo het voortouw nam, maar hij was allang blij dat hij wat initiatief uit hem had gekregen. Zelf merkte hij ook dat zijn lichaam naar contact verlangde en toen Patrokles de kus ontbrak glimlachte hij breed. 'En, hoe was het? Een man kussen?' vroeg hij nieuwsgierig en moest lachen. Voor hem was dit niet iets nieuws, maar voor Patrokles wel en hij was meer dan nieuwsgierig hoe hij het had ervaren. Achilles veegde de haren en het schuim uit zijn gezicht en bleef dicht tegen hem aan dansen. Hij wide het lichamelijke contact met Patrokles niet verbreken.

'Het was- goed?' zei hij, terwijl hij nog steeds met zijn hoofd bij de kus zat. 'Het was ook- ik dacht altijd dat het harder zou zijn, ruwer misschien, maar dat was niet zo. Het was... fijn.' Hij danste ondertussen weer verder en merkte hoe dichtbij Achilles' gezicht bij de zijne bleef. Als hij naar voren zou buigen, zou hij hem weer kunnen kussen. 'Maar- ik kuste je niet omdat ik zomaar een man wou kussen,' murmelde hij zacht, toen de muziek over ging in een rustiger en zachter lied, 'maar omdat ik je echt leuk vind. Ik wil dat je dat weet.' Het was iets dat hij zonder de drank nooit had durven zeggen. Hij bekende nu dus eigenlijk dat hij een heel groot oogje had op zijn vriend. Opnieuw kwam er een lading schuim over hen heen en veegde hij teder het schuim van Achilles' gezicht af en daalde vervolgens met zijn hand af naar zijn borst.