Patrokles was ondertussen naar de badkamer gelopen en vond daar hun kleding van de dag ervoor op de grond liggen. Hij gooide het in de wasmand, waste kort zijn gezicht en liep vervolgens weer terug. 'Weet ze eigenlijk van ons?' vroeg hij benieuwd, terwijl hij naast Achilles op het bed ging zitten. 'We kunnen vandaag misschien wel weer naar het strand toe? Dan kan je me eindelijk football leren,' stelde hij grinnikend voor. Hij sneed een stuk van het omelet af, maar wachtte tot het afgekoeld was, terwijl hij moest lachen om zijn vriend. Toen hij zijn mond leeg had, drukte hij nogmaals een kus op zijn lippen en gleed hij zacht met zijn hand door de donkere krullen van Achilles' haar heen. 'Ik ben ook van plan om vanavond bij mijn oom te gaan eten. Ik- ik was eigenlijk van plan om over ons te vertellen. Sta je daar ook achter?' Afwachtend keek hij hem aan, terwijl hij op hetzelfde moment op een idee kwam. Hij pakte zijn gitaar op en nam weer plaats naast Achilles. 'Je geeft me belachelijk veel inspiratie voor liedjes,' lachte hij, terwijl hij de gitaar stemde en vervolgens een lied begon te spelen.